Digi ReFail - Έλα μωρέ. Θα δώσουν παράταση. Χαλάρωσε!

Το πρόγραμμα Digi Retail, είναι ουσιαστικά η πρώτη σημαντική επιδότηση στον τομέα της μηχανογράφησης των επιχειρήσεων στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ.

Αποτελεί όμως και το πρώτο σημαντικό δείγμα γραφής της κυβέρνησης για τη διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων ειδικά στον τομέα της πληροφορικής. Από την προδημοσίευση του προγράμματος μέχρι και το στάδιο υποβολών των προτάσεων, παρατηρούνται σημαντικές αστοχίες και ανεπάρκειες καθιστώντας το πρόγραμμα επί της ουσίας μη υλοποιήσιμο.

Τόσο η προδημοσίευση όσο και η προκήρυξη του προγράμματος, αντιμετωπίστηκε από τους συμβούλους επιχειρήσεων και από τις εταιρείες πληροφορικής με αμηχανία και προβληματισμό.

Οι συντάκτες των προτάσεων προσπαθούσαν να βρουν το βέλτιστο συνδυασμό των επιλέξιμων δαπανών για να τηρήσουν τους περιορισμούς του προγράμματος. Ο συνδυασμός αυτός όμως, απέκλειε εκ των προτέρων μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις λιανικής που δεν είχαν ανάγκη αλλά ούτε και πόρους να υλοποιήσουν το ευρύ φάσμα των απαραίτητων, λόγω προγράμματος, δαπανών. Ενδεικτικά, ένα κατάστημα λιανικής πώλησης υποδημάτων, που θα ήθελε να υλοποιήσει ηλεκτρονικό κατάστημα, θα έπρεπε να το μεταφράσει υποχρεωτικά σε δεύτερη γλώσσα, να το υποστηρίξει με παρουσία στα κοινωνικά δίκτυα και να το διαδώσει με διαδικτυακή διαφήμιση. Τα προηγούμενα, σε θεωρητικό επίπεδο είναι σωστά, οι μικρές όμως επιχειρήσεις του λιανικού εμπορίου δεν μπορούν να το υποστηρίξουν.

Από την άλλη μεριά, η ασαφής περιγραφή των δαπανών δημιούργησε σύγχυση στους προμηθευτές πληροφορικής. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της δαπάνης για εγκατάσταση συστήματος διαχείρισης αποθήκης. Ποια λύση εννοούσε ο οδηγός υποβολής; Ένα τερματικό χειρός με scanner (PDA) και λογισμικό για απογραφές, παραλαβές, παραγγελίες (κόστος 2500€) ή ένα ολοκληρωμένο σύστημα WMS (μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ κόστος);

Πέρα από τις τεχνικές λεπτομέρειες, το Digi Retail αποτελεί και ένα εξαιρετικό δείγμα του τρόπου διακυβέρνησης. Αν και η καταληκτική ημερομηνία υποβολής προτάσεων ήταν η 15η Φεβρουαρίου 2011, το πρόγραμμα απαιτούσε οικονομικά στοιχεία για τη χρήση του 2010 με την απειλή μάλιστα ότι πιθανή απόκλιση στα υποβληθέντα στοιχεία θα έχει ως συνέπεια ακόμα και την απόρριψη της πρότασης. Πόσες επιχειρήσεις έχουν «κλείσει χρήση» μέσα στο Φεβρουάριο; Το αποτέλεσμα: μέχρι 12/2/2011 είχαν υποβληθεί 149 προτάσεις πανελλαδικά με απορροφητικότητα κάτω του 5%!

Έτσι , υπό τον κίνδυνο εξευτελισμού τόσο του προγράμματος όσο και των σχεδιαστών του προγράμματος, δόθηκε παράταση ενός μήνα. Πολλοί θα αναρωτηθούν που είναι το παράξενο. Πουθενά! Απλά για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ο ερασιτεχνισμός του κρατικού μηχανισμού αλλά και η ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού που συνοψίζεται στη φράση «Έλα μωρέ. Θα δώσουν παράταση. Χαλάρωσε!»